Ümraniye escort gece olduğunda, binaların arasındaki sessizlik daha da derinleşirdi. Sokak lambalarının titrek ışıkları, yağmurla parlayan asfalt üzerine sert sarı çizgiler bırakırdı. İşte o ışıkların arasından yürüyordu Elif. Henüz yirmi üç yaşındaydı ama omuzlarında taşıdığı yük, bir ömrün ağırlığını andırıyordu.
Elif’in hayatı hiçbir zaman kolay olmamıştı. Babası onu küçük yaşta terk etmiş, annesi ise yıllarca hastalıkla mücadele etmişti. Maddi sıkıntılar yüzünden evli escort eğitimini tamamlayamayan Elif, genç yaşta çalışmak zorunda kaldı. Zamanla çaresizliğin ittiği bir hayatın içine sıkıştı: istemediği bir iş, bitmeyen borçlar, sürekli bir güvensizlik hissi. İnsanların çoğu onun hikâyesinin ardında saklı acıyı fark etmiyordu; yüzeyde gördükleri sadece “genç bir kadın”dı. Oysa gerçek bundan çok daha derindi.
O gece de yine Dudullu yönüne doğru yürürken içinden “Acaba bir gün kurtulabilir miyim?” sorusu geçti. Sokaklar sessizdi ama Elif’in zihni fırtına gibiydi. Kendini ümraniye escort bildi bileli hep başkalarının ihtiyaçlarını düşünmüştü; şimdi ise sadece kendi ayakta kalma savaşı vardı.
Bir köşede beklerken yağmur yeniden çiselemeye başladı. Elif ellerini montunun vip ceplerine soktu, titreyen parmaklarını ısıtmaya çalıştı. Tam o sırada yanı başındaki kafeden gelen sıcak kokular dikkatini çekti. Karnı açtı ama içeri girip bir şey alma lüksü yoktu. Ay sonunda kira ve annesinin ilaç parası onu bekliyordu.
Bir yanıt yazın