Ümraniye escort Zehra, Ümraniye’deki küçük bir apartmanın giriş katında oturuyordu. Dışarıdan bakıldığında sıradan bir ev kadını gibi görünse de, iç dünyasında her zaman daha fazlasını isteyen biriydi. Üç çocuğu büyütmüş, yıllarını ev işleriyle geçirmişti. Ancak çocuklar büyüyüp yuvadan uçunca, evin sessizliği ona ağır gelmeye başlamıştı.
Boş Balkondan Doğan Sohbetler
Bir sabah balkonundaki sandalyelere bakarken düşündü: “Bu üç sandalyeyi neden sadece kendim için kullanayım?” Öğleden sonra, sandalyeleri dışarı çıkardı. Yanına bir termos çay, birkaç bardak ve kurabiye aldı. Sandalyelerden birine kendisi oturdu, diğer ikisi ise gelen her misafire açıktı.
Ümraniye escort İlk gün, kimse yaklaşmadı. İkinci gün yan komşusu uğradı, sonra üst kattaki genç kız. Böylece sohbet başladı. Derken alışkanlığa dönüştü. Her öğleden sonra o üç sandalye doldu. Bazen biri ağladı, biri anlattı, biri sadece dinledi.
Zehra, mahallenin ortak sesi olmaya başladı. Gençlerle eski hikâyeleri paylaştı, yaşlıların yalnızlığına ortak oldu. Bir gün gelen biri “Zehra abla, siz farkında mısınız? Burada küçük bir topluluk kurdunuz,” dedi. O an, yaptığı şeyin basit bir çay ikramından çok daha derin bir anlamı olduğunu fark etti.
Kısa sürede balkonun etrafında başka sandalyeler de belirdi. Mahallede konuşulmayan konular konuşulur oldu. Kadınlar birbirine destek vermeye, gençler büyükleriyle fikir alışverişine başladı. Zehra’nın üç sandalyesiyle başlayan bu küçük hareket, mahallenin kalbini ısıttı.
Bir yanıt yazın