Tuzla escort akşamları her zaman serindi. Denizden gelen tuz kokusu, rüzgârla birlikte sahil boyunca yayılırdı. O rüzgârın içinde Elvan’ın adımları yankılanıyordu. Henüz yirmi iki yaşındaydı, ama omuzlarında yorgun bir hayatın izleri vardı. Her gece aynı sokaklarda dolaşır, sabah olduğunda sessizce evine dönerdi.
Elvan, küçük yaşta İstanbul’a gelmişti. Babası içkiye düşkün, annesi ise hasta bir kadındı. Evde huzur yoktu. Daha on altı yaşındayken ağza alan esc evden kaçtı. “Kendi ayaklarım üzerinde dururum” diye düşünmüştü ama şehir onu yuttu. Birkaç yıl içinde sokaklarda, yabancı insanların anal arasında kayboldu. Artık hayat, onun için sadece hayatta kalmak demekti.
Tuzla vip escort yaşıyordu çünkü deniz ona biraz huzur veriyordu. Geceleri sahile gider, dalgaların sesini dinlerdi. “Bir gün,” derdi kendi kendine, “bir gün buradan kurtulacağım.” Ama her sabah aynı odada, aynı yorgun yüzle uyanırdı.
Bir gece, sahilde otururken bir polis arabası uzaktan geçti. Elvan içgüdüsel olarak başını eğdi. Ama Elvan’ın içinde, hâlâ iyi bir insan olma arzusu vardı.
O sabah, sahilde yürürken yaşlı bir kadın gördü. Kadın yere düşen çantasını toplamaya çalışıyordu. Elvan tereddüt etmeden koştu, yardım etti. Kadın teşekkür etti ve yüzüne dikkatlice baktı. “Kızım, istersen gel, çay içelim,” dedi. Elvan önce şaşırdı ama sonra kabul etti. Kadının adı Necla’ydı. Küçük bir börek dükkânı işletiyordu.
Necla, Elvan’ı yargılamadı. Onu dinledi, sessizce çay doldurdu. “Hayat herkesin sınavı farklıdır,” dedi. “Ama önemli olan pes etmemek.” O sözler, Elvan’ın içinde yıllardır sönmüş olan bir ışığı yeniden yaktı.
Ertesi hafta Elvan, Necla’nın dükkânında çalışmaya başladı. Başta kimseye bakamıyordu, ama vip esc zamanla insanların gülümsemelerine alıştı. Yavaş yavaş kendi ayakları üzerinde durmaya başladı.
Bir yanıt yazın